Του Τάκη Ι. Δηράκη
Απορώ, γιατί δεν κάνουν τον τελικό του κυπέλλου σε μια ξένη, μακρινή, χώρα; Μάλιστα, αν είναι δυνατόν, κρυφά και με καλυμμένα τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών..!
Για να σοβαρευτούμε, ακόμη κι αν διεξαγόταν σήμερα ο τελικός κυπέλλου Ελλάδας, έτσι που θα έπαιζαν οι δύο από τις λαοφιλέστερες ελληνικές ομάδες, δηλαδή με άδειες εξέδρες, θα ήταν αυτό γιορτή και διαφήμιση για το ποδόσφαιρο τής χώρας μας;
Αν ήμουνα αρμόδιος, αφού η αστυνομία υποστηρίζει πως δεν μπορεί να εγγυηθεί την τάξη ούτε με άδειες εξέδρες(!!!), θα τις γέμιζα στον τελικό με παιδιά. Και, πρώτ’ απ’ όλα, τα παιδιά όλων των ποδοσφαιρικών ακαδημιών και των αθλητικών σχολείων τής χώρας. Για να δουν από κοντά τα ινδάλματά τους και να χαρούν το άθλημα που δικαίως αποκαλείται ακόμη «βασιλιάς των σπορ».
Πιστεύω ότι, με τον τρόπο αυτό, θα υποχρεωθούν και οι ποδοσφαιριστές να αναδείξουν, πάνω απ όλα, την ποιότητα και τον επαγγελματισμό τους. Ιδιαίτερα, μάλιστα, εφόσον διαθέτουν και την ιδιότητα του γονιού. Επομένως, θα χαρούμε κι εμείς από την τηλεόραση έναν τελικό κυπέλλου Ελλάδας ο οποίος, αν μη τι άλλο, δεν θα δυσφημίσει τη χώρα μας.
Όσον αφορά δε τους χούλιγκανς και όσους παράγοντες ενδεχομένως τους τροφοδοτούν, για τον φόβο των οποίων ματαιώθηκε ξανά ο αγώνας, είναι περισσότερο από βέβαιο πως, εφόσον συμβούν τα παραπάνω, δεν θα έχουν την παραμικρή δυνατότητα να δράσουν. Γιατί, αν το επιχειρήσουν, θα έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τους γονείς οι οποίοι θα περιμένουν έξω από το γήπεδο τα παιδιά τους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.
Δεν ξέρουμε, βεβαίως, αν είναι υλοποιήσιμη η πρότασή μας αλλ’ επιτέλους πρέπει, κάποτε, να βρεθεί ο τρόπος ώστε να διεξάγονται οι επίσημοι αγώνες τού ελληνικού ποδοσφαίρου σε φίλαθλα πλαίσια. Έτσι ώστε ν’ ανοίξουν πάλι τα γήπεδα, σε κάθε αγώνα, για τους φιλάθλους και των δύο αγωνιζομένων ομάδων. Χωρίς να φοβάται ο γονιός, να πάρει στο γήπεδο και τα παιδιά του. Διαφορετικά, αν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, πολύ φοβάμαι, ότι ο έκπτωτος (στη χώρα μας) «βασιλιάς των σπορ» όχι μονο δεν πρόκειται να επανέλθει στο θρόνο του αλλά και θα γίνει… «ξυπόλητος πρίγκηπας», τον οποίο ουδείς θα γυρίζει να κοιτάξει…
Τ.Ι.Δ.
Σημείωση: Ψάχνοντας στο αρχείο μας βρήκα αυτές τις φωτογραφίες δύο θρύλων του Ολυμπιακού και τής ΑΕΚ, που απεικονίζουν, όπως πιστεύω, τον πόνο και την απόγνωση κάθε αγνού Έλληνα ποδοσφαιρικού παράγοντα, ο οποίος έχει αγωνιστεί και στο γήπεδο, για την τροπή του σύγχρονου ποδοσφαίρου στη χώρα μας.
Κατηγορίες:AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ-ΝΕΟΛΑΙΑ, Απόψεις, ΣΤΑΡΑΤΑ
ChiosOpinion.gr - Η Γνώμη της Χίου 
Σχολιάστε